» Ο ΠΕΤΡΟΣ Ο ΜΑΛΛΙΑΣ «
» Der Struwwelpeter «

Να, ο Πέτρος ο Μαλλιάς!

Σιχαίνεσαι να τον κοιτάς.

Ένας χρόνος τώρα κλείνει,

που τα νύχια του αφήνει,

τα μαλλιά του δε χτενίζει

και στους δρόμους τριγυρίζει.

Χάλια που ’χεις κακομοίρη

κι άσχημος και πειραχτήρι!

Pfui! der Struwwelpeter!

An den Händen beiden

Ließ er sich nicht schneiden

seine Nägel fast ein Jahr;

kämmen ließ er nicht sein Haar.

»Pfui!« ruft da ein jeder:

»Garstger Struwwelpeter!«